8 ژانویه 2023- مطالعه ی اخیراً منتشر شده در مجله دیابت و عوارض آن نشان می دهد که وجود غلظت بالایی از مولکول چسبندگی سلولی عروقی-1 (VCAM-1) در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی، با شدت رتینوپاتی مرتبط است.

بر اساس یافته های فوق، دکتر Yinglei Xu، و همکارانش از بیمارستان دانشگاه چینگدائو، در شاندونگ چین، به این نتیجه رسیدند کهVCAM-1 ، یک نشانگر زیستی بالقوه برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی است.

رتینوپاتی دیابتی، یکی از شایع ترین عوارض میکروواسکولار دیابت است و شایع ترین علت نابینایی و اختلال بینایی در سراسر جهان است. شیوع جهانی رتینوپاتی دیابتی 27 درصد گزارش شده است. رتینوپاتی دیابتی، یک بیماری التهابی است که شامل مولکولهای چسبندگی می شود.VCAM-1 ، یک مولکول چسبندگی است که در رشد تومور، رگزایی و فرآیندهای متاستاز نقش دارد. با این حال، باید وضوح بیشتری در مورد نقش دقیق VCAM-1 در رتینوپاتی دیابتی حاصل شود، اما در این زمینه با کمبود متاآنالیز مواجه هستیم.

برای پر کردن این شکاف دانش، تیم تحقیقاتی رابطه ی بین VCAM-1 و رتینوپاتی دیابتی را بررسی و یک مبنای تجربی برای توسعه ی استراتژی‌های درمانی جدید برای هدف قرار دادنVCAM-1 ، ارائه نمود.

برای این منظور، محققان نقش VCAM-1 در رتینوپاتی دیابتی را با جستجو در پایگاه های داده بررسی کردند. یک بازیابی سیستماتیک، برای مطالعاتی که رابطه بین VCAM-1 و رتینوپاتی دیابتی را گزارش کرده بودند، انجام شد. در مجموع 932 مقاله ی واجد شرایط در این جستجوی سیستماتیک یافت شد. بیست مطالعه شامل684  کنترل سالم و 463 بیمارمبتلا به رتینوپاتی، وارد این متاآنالیز شدند.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

· در گروه رتینوپاتی،VCAM-1  به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل، افزایش یافته بود(SMD:0.67).

· سطح VCAM-1 با حجم نمونه، نوع رتینوپاتی، روش، و شدت بر اساس تجزیه و تحلیل زیر گروهی، همبستگی داشت.

محققان نوشتند: غلظت بالایی از مولکول-1 چسبندگی سلول های عروقی در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی وجود دارد که با شدت رتینوپاتی دیابتی مرتبط است. بنابراین،VCAM-1 ، می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/presence-of-high-level-vcam-1-tied-to-severity-of-diabetic-retinopathy-study-104916